ergen, lise arkadaşlığı kendimi her ortamda dışlanıyor gibi hissediyorum ve her zaman o 2. kız durumuna düşüyorum. 3lü arkadaş grubunda daha az seviliyormuş gibi hissediyorum .

Merhaba,15 yıllık evliyim 1 çocuğum var. Eşimle evliliğin ilk yıllarında ciddi sorunlar yaşadık (beni öldürmeye teşebbüs) ancak bu durumun üzerinden çok uzun zaman geçti. Şimdiyse kendi evimize taşındık,ailesine çok yakınız. Ancak bu sefer de ailseinin problemleriyle bogusuyoruz.Aile bireylerinin adli suçları, hırsızlık , uyuşturucu,dolandırıcılık, cinayete azmettirme ne derseniz var. Ayrıca aile bireylerinin son derece eğitimsiz,kaba olması. Sanki hiçbir medeni kuralın olmadığı bir ortamda büyümüş çocuklar. İçe kapanık bir aile. Ben ve çocuklarım uzak durmaya çalışıyoruz ama ne kadar başarılı olabiliriz ki? Bu durumlar eşimin de psikolojisini altüst etti. Bizimle hiç ilgilenmiyor,ailesinin bu durumunlarina hep iftira diyip onları savunuyor. İşledikleri suçların sebeplerini hep başkalarında arıyor. Hep onları mağdur görüyor.Şimdi "ne duruyorsun bir an önce kaç oradan"diyebilirsiniz. Ancak çocuklarımın düzenini bozmak istemiyorum. Eşim de ben de üniversite mezunuyum,o çalışıyor ben çalışmıyorum. İş bulmak artık o kadar kolay değil. Sadece şu an çocuklarımı ruhsal olarak korumaya çalışıyorum. Ne yapmalıyım?

Merhabalar Benim kalabalık ortamlarda yemek yemeye başladığım zaman midem bulanıyor. Her an bırı bana bırsey dıyecekmıs endışesıyle panik oluyorum ve Buda bende mide bulantısına yol açıyor. Yemek yemeye başladığım zaman ya bitiremezsem ya biri bana bitirmem için birsey derse ya zorlarlarsa diye düşünüyorum ve sonucunda çoğu zaman bu sorunla karşılaşıyorum.

Merhabalar. Ben 26 yaşında bir kadınım. Bundan birkaç ay önce kan değerlerime baktırmak için doktora gittim çünkü sürekli baş dönmesi denge kaybı sanki yer ayağımın altından kayıyor gibi hisler yaşıyordum. Kan değerlerime baktırmak için kan alma noktasına gittiğimde birden elim ayağım titremeye terlemeye kalbim hızlanmaya başladı ve sebepsiz birden ağlama geldi ki normalde doktora giderim kan tahlili yapılır herhangi bir sorun hiç yaşamadım. O gün bi anda oldu. Daha sonra şans eseri yakınlara bulunan psikiyatri doktoru benle konuştu dikkatimi başka yöne vererek kan tahlili yaptırmama yardımcı oldu o günü o şekilde atlattım. Ama en kötüsü de ben artık bırakın doktora gitmeyi hastanenin önünden geçemiyorum. Bi sürü rahatsızlığım var tedavi olamıyorum. Hastane randevusu aldığımda randevu günüm gelene kadar ya kan tahlili isterse ya birsey olursa orda bana diye düşünerek panikliyorum. Ve belki sorun olmaz girerim diye randevu gününe kadar bekleyip randevu günü randevumu iptal edip hastaneye gitmiyorum. Bu aylardır böyle ve tedavi olmam gereken birkaç hastalığım var doktora gidemiyorum. Bu konuda ne yapabilirim korkumu nasıl yenebilirim nolur yardım edin

Merhaba Çelik kapı satış ofisinde çalışıyorum. İş yerine ilk başta sekreter olarak girdim. Sadece müşteri karşılama ve telefon trafiğini yönetme çay kahve servisi yapacaktım bu şekilde anlaştık patronla. Ancak zamanla ön muhasebe tutma fatura kesme ve hatta satış yapma sipariş geçme tedarikçilerle görüşme işi de bana yüklendi. Ve bunlar için maaşıma ek olarak komik bi rakam ekstra veriliyor. Bu işler beni hem fiziksel olarak hem de ruhsal olarak çok yoruyor. Normal şartlarda satış için satış temsilcisi alıp ona ayrı maaş ve sigorta vermek veya ön muhasebeci alıp ona ayrı sigorta ve maaş vermek zorunda kalacakken bir sürü işi tek başıma ben yaptığım için ve herhangi bir sorun aksaklık da olmadığı için yeni birilerini işe alma gereği görmüyor patron. Bu durum beni çok yıpratıyor işe karşı hevesim yok. Hakkımı alamadığım için kendimi kullanılıyor gibi hissediyorum. Zamanla üstüme yüklenen ekstra işlerden kurtulmak veya bu işler için elle tutulur bir ekstra ücret almak istiyorum. Yoksa bu sekilde devam ederse işten ayrılmayı düşünüyorum. Bu durumu patronumla nasıl konuşabilirim

Merhaba ben tarih 2.sınıfım.Bu hocanın seçmeli bir dersini almadım ama arkadaşım ısrarı ile 4 haftadır giriyorum. Hoca geldi sınıfa konuşmayın falan sonra projeksiyonu ayarlıyordu bende arkadaşıma sohbetimizden yarım kalmış bir şey dedim arkamı dönerek. Hoca birden hakaretler etti genelde öğrencilerine sinirlenince hakaret eder ama bu bana patladı bağırıp çağırdı annemin babamın etmediği hakaretleri etti üstüne üstlük beni kovdu çık dışarı dedi. İlk defa böyle bir şeye denk geldim 1.dönemden itibaren geç gelirim veya sunumu istediği yapmazsam hakaret etmişti. Ama bu son yaptığı beni kötü hissettirdi kendisinin öfke kontrol sorunu olduğunu düşünüyorum dersinde bundan sonra nasıl tavır içerisinde olmalıyım ki hatasını anlasın çok öfkeliyim

Merhaba, sevgilim son 1 aydır duygusal ve fiziksel olarak benden uzaklaşmıştı. Ancak doğum günü sevgililer günü gibi zamanlarda hediye aldı vakit geçirdik. İçten ve samimiyetsiz hissettim sürekli. Bana güzel bişeyler söylemeni istiyorum arada da olsa, gün içinde bi kaç dakikada olsa günümüzü paylaşalım, beni merak etmediğinde üzülüyorum, gibi cümleler kurarak kendimi açıklamaya çalıştım. İlk tartışmalarda da senin için çabalayacağım dikkat etmeye çalışacağım gibi sadece elinden geleni yapacağını bilmek istediğim cümleler kurmasını bekledim ama hiç yapmadı. İlerleyen süreçte de abartıyorsun üstüme geliyorsun diyordu. Beni sevmiyorsan ayrıl böyle davranma üzülüyorum diye açıklamaya çalıştıkça bana duvar ördü. Neredeyse her günüm ağlayarak geçti 1-2 haftadır. Gün içinde telefonlarımı açmamaya da başladı. Bu konuda kaygılarım çok arttı. Ona da anlattım ama yine beni suçladı üzerime geliyorsun diyerek. Sonunda ayrılmak istediğimi söyledim. Ama kendimi çok suçlu hissediyorum ben abarttığım için mi bitti beni seviyormuydu gerçekten diye düşünüp duruyorum. Sevgi birden bir kaç haftada biter mi ama seviyorsa neden böyle davrandı. Ben miyim sorunlu. Yoksa manipüle mi edildim anlayamıyorum deliriyormus gibi hissediyorum

hocam merhaba ben sınava hazırlanıyorum sosyal hayatım neredeyse yok eskiden yani bir buçuk sene önce etüte gidiyordum orda arkadaşlarım vardı öğretmenlerim vardı arkadaşlarımı ve öğretmenlerimi seviyordum bir anda bir sebepten dolayı çıkmak zorunda kaldım ve hiçbirini bir daha göremedim şimdi onları özellikle en sevdiğim hocamı çok özlüyorum onunla geçen anılırımı aklımdan çıkartamıyorum abi yerine koymuşum resmen sanki bütün yaşananlar dün gibi hiçbir zaman aklımdan çıkmıyor anılarım sanki bir şeyler eksik gibi hissediyorum içimde yakınımı kaybetmişim gibi hissediyorum ve artık bu durumdan kurtulmak istiyorum arkadaşlarımın telefonunu sildim ama hocamın numarasını silemiyorum sizce ne yapmam gerek beni çok kötü etkiliyor artık

İyi günler Zekiye Hanım Esma adında 10 yaşında bir kardeşim var sürekli bağıran birşeyleri hayır dememize rağmen sürekli o şeyin peşinden gitmesi bize hayır diyeceğimizi bile bile tekrar sorması alınganlığı kendini değersiz hissetmesi bize hep beni seviyormusun diye sorması dersindede artık odaklanamaması okulda başarısızlık sizce ne gibi bir problemi olabilir gerçekten çok üzülüyoruz.

İyi günler ZEKİYE hanım eski kız arkadaşımla tekrar konuşmak barışmak istiyorum.Bunu nasıl yapabilirim yardımcı olursanız sevinirim.

Merhaba doktor hanım benim sorunum 20 yaşımda başladı 20 yaşıma kadar gayet sosyal yüzlerce kişiye konuşmalar yapan konserler veren bir kızdım sonra ne oldu bilmiyorum bir sabah uyandım ve ben eski ben değildim kalbim yerinden çıkacak gibi çarpıyordu kafamda patlayacak gibiydi biri midemi yumrukluyor boğazımı sokuyordu sanki anne ve babamla bile konuşamıyordum öğürme geliyordu boğazımda inanılmaz bir kuruluk vardı ve öğürme refleksim çok şiddetliydi sosyal hayatım kalmadı anne ve babama zar zor doktora gitmek istediğimi söyledim ve gittik bir ilaç yazdı bana 1 hafta içinde toparladım 10 yıl kullandım o ilacı bıraktığım zaman tekrarlıyordu öğürme refleksim sonra bir sevgilim oldu çok iyiydik çok mutluyduk ama benim hastalığım tekrar etti o sıra ve hayatımın en zor bana en ağır gelen kararını verdim çok ağır bir depresyona girdim o karanlığın içinde bile öğürme refleksim geri gelmemişti daha öncesinde başka bir doktora gitmiştim anne olmak istediğimi bu yüzden bitkisel bir şey kullanmak istediğimi söyledim o da bir ilaç yazdı çok iyi geldi 5 yıldır da onu kullanıyordum ama şuan kullanmama rağmen durup dururken hiçbir şey yokken yine feldi öğürme refleksi 35 yaşındayım şu anda beni mahveden bu şeyden kurtulmak istiyorum özgüveni yerinde muylu bir insanım aslında yaşadığım şeyler herkesin yaşadığı yaşayabileceği şeyler aslında ama ben kabullenemiyorum sürekli neden ben diyorum bunun bana olmaması gerekiyordu diyorum sanırım sorunum bu bu yüzden iyileşemiyorum Şu an kendi başıma atlatmaya çalışıyorum umarım başarabilirim başaramazsam nasıl bir yol izlemeliyim bana yardımcı olur musunuz?

Merhaba Anaokuluna giden 6 yaşında oğlum var ve hergün okulda problem yaşıyoruz. Arkadaşlarına vurma ve birşeyler fırlatma eğilimi var. Fakat bunu sadece tek bir arkadaşına yapıyor ve bu geçen haftadan beri hergün olmaya başladı. Öğretmeni sabah geldiğinde bir sorun yok ama sonra dan gidip çocuğa sataştığını ve sonra vurduğunu söyledi. Hergün rehberlik öğretmeninin yanına gitmeye başaldı buda daha fazla olumsuz etkilemeye başladı oğlumu. SInıfta kimse beni sevmiyor benimle oynamıyor diyormuş ama arkadaşlarına yanına gelip "Biz seni seviyoruz ve oynamak istiyoruz" diyorlarmış fakat oğlum aynı hareketlere devam ediyormuş. Nasıl bir önlem almalıyız ya da nasıl hareket etmeliyiz. Şiddet uygulamadığımız halde sanki şiddet göstermiyormuşuz gibi. Bağırdığımız da koltuğun köşesine geçip biz ona vuruyormuşuz gibi hareketler yapmaya başlıyor. Telefon ve tablet vermeye 2 ay önce bıraktık. Youtube izlemesi de yasak daha önce izlediği şeyleri gördükten sonra tamamen yasakladık. Şiddet içerikli videolar izlerken yakaladım geçmiş izlediklerinden. Özellikle "Tuvalet Kafa" diye birşey izlemiş devamlı. Durumumuz bu şekilde nasıl bir ilerleme yapabileceğimiz konusunda sorumu cevaplandırırsanız sevinirim. İyi Çalışmalar

hocam iyi günler ben sınav öğrencisiyim ilk mezun yılım öncelikle ailem beni hiç bir şekilde anlamıyor hocam sürekli benim kazanamayacağımı düşünüp dile getiriyolar sanki ben hiç gitmeyecekmişim okumayacakmışım gibi düşünüyorlar konteynerde oturmak zorundayız çünkü deprem bölgesindeyiz çok ses oluyor uyarıyorum onları hiç anlamıyorlar hocam artık evden gitmek istiyorum sürekli kötü üniversitelere benim layık olduğumu söylüyorlar ben de kazanacağım ve sizin yüzünüzü asla görmeyeceğim gelmeyeceğim bir daha gibi şeyler söylüyorum sizce yaptığım yanlış mı ve sürekli onları sevmediğimi söylüyorum

Merhaba 1.sinif a giden oğlum harfleri tanımakta ve yazmakta günlük çekiyor.bildigi harfi kısa bir sürede unutulur yazarken ayni şekilde unutma oluyor söylenilen yazmada da sıkıntıları var bu konuda nasıl bir yol izlememiz gerekir yardımlarınız için şimdiden teşekkürler

Merhaba ben 21 yaşında üniversite tarih 2.sınıfım Ortaokul ve lise zamanım zorbalık, dışlanmışlıkla geçti gitti. Liseden sonra psikiyatri tedavisi görmeye başladım hâlâ da kendi isteğimle görüyorum Arkadaşlık ilişkilerini önemsiyorum Ama uzun sürdüremiyorum mesela biriyle gider hep ben hep ben tanışırım. Ondan sonra yarın beni görse merhaba der bitti. Başka iletişim olmaz. Olması için de yine benim yanına gidip ilerletmem gerekiyor. Ama çoğu insanda böyle oluyor. Ben bu durumdan şikayetçiyim. Gelip bir merhaba/nasılsın diyen çok azdır kendi isteğiyle. Samimi iki arkadaşım var o ikisi yemeğe gider gel Kübra sen de bizle demezler halbuki sabah akşam konuşuruz. Ve ben yine yalnız kalırım herkesle konuşıyorum ama yine yalnız kalıyorum. Çoğu arkadaşlara bakıyorum birbirlerine sahip çıkıyorlsr nasılsın falan diye sohbet açıyorlar ama bu arkadaş sandığım kişiler beni dışlanmış olarak hissettiriyorlar.Erkeklerin bazılarında da bu durum var sanki ben yokmuşum gibi davranmalar, tavırlar ya da sevmediğim samimiyetler oluyor mesela bir erkek gelip de işte nasılsın dersler şöyle böyle diye sohbet açmaz lar ders dışı bile yok. Yani kısaca iletişim için hep benim aktif olmam gerekiyor ama gün sonunda yine ben yalnız ve dışlanmış olduğumla kalıyorum. Muhatap olmazsamda ay bu kendini beğenmiş flan gibi laflar olabiliyor nasıl bir yol izlemeliyim bilmiyorum ama herhalde en iyisi kimseyle arkadaşlık kurmamak. Böyle daha az sıkıntılar yaşıyorsun. Ama yanlız da kalmayı sevmiyorum.

Merhaba iyi günler artık ufacık birşey daha olsa takıntı haline gelip sinirlenme neden oluyor aynı şeyi her dk düşünüyorum gece kalktigimda dahil yine ayni şeyleri dusunuyorum bu neden oluyor

Merhaba ben 21 yaşında tarih 2.sınıf öğrencisiyim. Ailemden birinin geçmişte yaşadığı acıları, çileleri benim öğrenmem onu daha iyi anlamamı sağlıyor ve onun acılarını düşününce hep ağlıyorum ve bazen arada geçmişi konuşup geçmişte ne duygular neler çektiğini öğrenip konuşma ihtiyacı duyuyorum. Neden böyle bir ihtiyaç neden birilerinin geçmişte yaşaduğı kötü olaylara ben yaşamışım gibi ağlıyorum belki bu soruların cevaplarını bulunca bu durumdan kurtulabilirsiniz.

Hocam ben eşimle iletişim kuramiyorum beni dinlemiyo ilk zamanki gibi değil sorun yaşıyoruz konuşmaya çalışıyorum susturuyo bende evlilik böyle yürümez diyorum kiziyo öyle hocam bunaliyom kendine bak diyo ilgi sevmiyom diyo bende istiyorum ne yaomaliyim

18 yaşında kızım var aşırı sabun ve peçete harcama takıntısı var nasıl kurtulabiliriz aile içinde huzursuzluğa sebebiyet veriyor nasıl kurtulabiliriz

merhabalar iliskimde sürekli tartışma yaşıyorum güven problemlerim var ve sürekli ondan şüphe ediyorum trip attığımı onu sürekli darlayıp sıktığımı söylüyor. Kendisi çok bağırıp çağırıp hakaretler ediyor onu sürekli uyarıyorum ara sırada olsa yapmaya devam ediyor katlanılmaz hal alıyor. Bitirmeyi denedim olmuyor sonrasında uzulcegim aklıma geliyor yapamıyorum ve yan yana geldiğimiz de aramız gayet iyi cinsel anlamda da anlaşıyor ve yakınız sadece yan yana ve cinsel anlamda uyuşuyoruz ne yapmalıyım?